Beste dames,
Regelmatig wordt ik gevraagd naar de motivatie van de dames van Team Nutswerk
Wie kiest er nou voor deze sport?
"Je kunt als meisje toch gaan tennissen of turnen", hoor ik menig mensen zeggen. "Of eventueel lekker met z'n elven tegen een balletje trappen, beetje rennen, beetje lachen en als je moe wordt doe je het een beetje rustig aan".
En als je valt… blijf je lekker even liggen in het zachte gras en komt er iemand met drinken en een spons om je tere beentje te verwennen.
Nee, jullie wilde wielrenner worden! Een beetje door de regen rijden, over wegen die eigenlijk geen wegen zijn, over bergen die eigenlijk te hoog zijn om bergen te zijn.
En als je valt… doet dat verrekte zeer en zie je altijd overal bloed! Maar gelukkig, ook hiér komt er iemand aan lopen. Bert, met twee wielen in zijn handen (zou hij die wonder spons vergeten zijn?)… hè??? hij loopt je gewoon voorbij terwijl jij daar ligt te kermen van de pijn, hij pakt je fiets en steekt er een nieuw wiel in! Verontwaardigd kijkt hij je aan omdat het zolang duurt voor je weer op je fiets springt "Schiet op" … "ze wachten niet hoor!!!"
Als je weer op je fiets zit, kijk je naar je been, je elleboog, je heup, het bloed sijpelt langs je been naar beneden over je mooie witte sokjes….godver, weer al het vel eraf en heel even denk je…ik kon vroeger ook best goed tennissen!
Met een van pijn verbeten gezicht, rij je terug naar de achterkant van het peloton, ach, het is nog maar50 kilometer tot de finish. Uitgeput en barstend van de pijn wordt je achter de finish opgevangen door de verzorger van de ploeg. Gelukkig ik heb het gehaald, schiet het door je hoofd.
"Valt wel mee hè?", zegt Rene kijkend naar je schaafwonden. "Nou snel even douchen dan zal ik even de wonden schoon maken." De moed zakt je in de schoenen…shit daar had je net even niet meer aan gedacht…dat die wonden ook nog schoon gemaakt moeten worden.
PIJN wordt nu met hoofdletters geschreven want dit wordt pas echt PIJN.
Het washandje, de harde nagelborstel en het zuurstofwater gaan grondig hun werk doen om alle steentjes en het vuil uit de schaafwonden te krijgen, maar toch…
Een etterende wond is wel het laatste waar je nu op zit te wachten dus wil je die PIJN wel verbijten. Rene ziet je angstige blik. "Handdoekje tussen de tanden maar even dan?", vraagt hij sadistisch voor hij aan de slag gaat.
Een klein uurtje later, als alle wonden schoon en keurig verpakt zijn, gaat het vizier weer op de dag van morgen.
O,ja…. of je nog even tijd hebt om Gerrie te woord te staan. "Ja, natuurlijk geen probleem." Je wilt je verhaal wel even kwijt en van slapen komt vannacht toch niets met die schaafwonden.
"Je kunt als meisje toch gaan tennissen of turnen", hoor ik menig mensen zeggen. "Of eventueel lekker met z'n elven tegen een balletje trappen, beetje rennen, beetje lachen en als je moe wordt doe je het een beetje rustig aan".
En als je valt… blijf je lekker even liggen in het zachte gras en komt er iemand met drinken en een spons om je tere beentje te verwennen.
Nee, jullie wilde wielrenner worden! Een beetje door de regen rijden, over wegen die eigenlijk geen wegen zijn, over bergen die eigenlijk te hoog zijn om bergen te zijn.
En als je valt… doet dat verrekte zeer en zie je altijd overal bloed! Maar gelukkig, ook hiér komt er iemand aan lopen. Bert, met twee wielen in zijn handen (zou hij die wonder spons vergeten zijn?)… hè??? hij loopt je gewoon voorbij terwijl jij daar ligt te kermen van de pijn, hij pakt je fiets en steekt er een nieuw wiel in! Verontwaardigd kijkt hij je aan omdat het zolang duurt voor je weer op je fiets springt "Schiet op" … "ze wachten niet hoor!!!"
Als je weer op je fiets zit, kijk je naar je been, je elleboog, je heup, het bloed sijpelt langs je been naar beneden over je mooie witte sokjes….godver, weer al het vel eraf en heel even denk je…ik kon vroeger ook best goed tennissen!
Met een van pijn verbeten gezicht, rij je terug naar de achterkant van het peloton, ach, het is nog maar
"Valt wel mee hè?", zegt Rene kijkend naar je schaafwonden. "Nou snel even douchen dan zal ik even de wonden schoon maken." De moed zakt je in de schoenen…shit daar had je net even niet meer aan gedacht…dat die wonden ook nog schoon gemaakt moeten worden.
PIJN wordt nu met hoofdletters geschreven want dit wordt pas echt PIJN.
Het washandje, de harde nagelborstel en het zuurstofwater gaan grondig hun werk doen om alle steentjes en het vuil uit de schaafwonden te krijgen, maar toch…
Een etterende wond is wel het laatste waar je nu op zit te wachten dus wil je die PIJN wel verbijten. Rene ziet je angstige blik. "Handdoekje tussen de tanden maar even dan?", vraagt hij sadistisch voor hij aan de slag gaat.
Een klein uurtje later, als alle wonden schoon en keurig verpakt zijn, gaat het vizier weer op de dag van morgen.
O,ja…. of je nog even tijd hebt om Gerrie te woord te staan. "Ja, natuurlijk geen probleem." Je wilt je verhaal wel even kwijt en van slapen komt vannacht toch niets met die schaafwonden.
Helden zijn jullie, stuk voor stuk!!
Oh ja, de voetbalcompetitie is weer begonnen. En die schwalbes? Ach, die neem ik wel op de koop toe! Zo hard zullen ze toch niet vallen op dat zachte gras? 'De spons' zal zijn wonderen wel weer verrichten…
Oh ja, de voetbalcompetitie is weer begonnen. En die schwalbes? Ach, die neem ik wel op de koop toe! Zo hard zullen ze toch niet vallen op dat zachte gras? 'De spons' zal zijn wonderen wel weer verrichten…
Misschien moeten we zo’n ding bij het wielrennen ook eens gaan aanschaffen!!
Gerrie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten